Üçüncü Şahıslar Ağlamaz

Üçüncü şahıslar... İki kişinin ilişkisinde milyonlarca da olsalar üçüncülükten öteye gidemeyen şahıslar. Pek bir yakıcı bu aralar sözleri de, gözleri de, sessizlikleri de ...

Ben demiştimci bir kısmı. Boş ver gitsin deyip küfrünü kendine saklayanı da var, küfrü basanı da. Kimisi susuyor... Ben konuşuyorum... Küfrümü saklıyorum. Kimi zaman ağız dolusu doldurup, savuruyorum. Sonra yeri geliyor ben de susuyorum... Anlıyorum ki, üçüncü şahıs olmuşum. Onların teker teker yaptıklarını ben tek başıma yapıyorum. Sayının önemi yok ne de olsa.

Bir tek, üçüncü şahıs olduğum akşamın zehir gibi üçüncü şahıs sözlerin kulağımda çınlarken, boğazımda yumruğun, ciğerimde bıçağın kan ağladığımı hatırladığımda kendimi... Bir tek o zaman tekrar "ben" oluyorum. Sense "üçüncü şahıs" ! Ve ağlamadığını biliyorum. Kendimden biliyorum. Niceliksiz çoğunluk üşüncü şahısların niteliksiz kuralıdır : Üçüncü şahıslar ağlamaz...